Ik rouw om de tijd die voorbijgaat, om dingen die niet meer terugkomen, om dingen die vervlogen lijken te zijn. Ik rouw om iedere lach die er niet meer is, om ieder lied dat niet meer gezongen word, de speelsheid die ons in het verleden verbond. Ik rouw om mezelf.  

  

Ik rouw. En volgens Elisabeth Kübler-Ross verloopt dat in vijf fases: ontkenning, boosheid, vechten, verdriet en depressie en ten slotte acceptatie. Go.  

  

Maar verloopt elk rouwproces zo? Wat als je niet uit een fase geraakt? Is dit het ideale rouwproces?   

  

‘LACRIMOSA’ is een bewegingsvoorstelling van theatermaker Emma Staelens. Voor haar afstudeervoorstelling aan de Academie voor Theater in Tilburg wilt ze het taboe rond rouw verbreken en blootleggen. Samen met Wout Stallaert en Thibaut Van Princen gaan ze op zoek naar hun eigen definitie van rouw.  

  

Maker: Emma Staelens 

​

Credits
Spel: Wout Stallaert en Thibaut Princen 

Met dank aan RADAR, Academie voor Theater, Merel Denie 

  

Meer weten over Emma? 

​

Instagram